Bentou, lub grzeczniej obentou (お弁当), to charakterystyczne dla Kraju Kwitnącej Wiśni drugie śniadania, lunche i zakąski pakowane w pudełka. Matki szykują je dzieciom do szkoły i mężom do pracy. Dziewczyny przygotowują je dla swoich ukochanych, szefowie kuchni dla klientów. Ludzie dla siebie, kiedy wybierają się na piknik (szczególnie wystawne obentou można zobaczyć podczas hanami, podziwiania kwiatów wiśni). Niczym kanapki i sandwicze, mówi się, że te zrobione w domu są “pewne”, zaś te kupione w konbini (typ sklepu w rodzaju naszych Żabek) to pożywka dla studentów i lepiej nie żywić się nimi, jeśli nie trzeba. Co właściwie znajduje się w bentou?
Tradycyjnie jego podstawę stanowi gotowany ryż, często uformowany w kulki zwane onigiri. Do ryżu, niezależnie jak ułożonego w pudełku - tradycyjnie dodawało się umeboshi - marynowaną oliwkę. Czerwone to ustrojstwo na białym ryżu symbolizowało flagę japońską. Na polskim rynku w niektórych sklepach z orientalną żywnością można dostać cukierki zwane Koume (produkowane przez Lotte, największego japońskiego potentata gum do żucia i cukierków) o smaku
umeboshi właśnie. Cukierek najpierw jest słony, potem gorzko-kwaśny, a w końcu słodkawy, co doskonale oddaje smak tego marynowanego przysmaku
Taki generalnie był skład tradycyjnego bentou - do tego zaczęły z biegiem czasu dochodzić marynowane i peklowane warzywa. Potem w pudełka pakowano coraz
więcej produktów, żeby utrzymać zbalansowaną, urozmaiconą dietę, a także zachować nakazy kulinarnej estetyki Kraju Wschodzącego Słońca.
Tym sposobem w bentou zlądowały kawałki mięsa, owoce, warzywa, przyprawy, makarony. Historycznie zabierane na dłuższe wyprawy -
składniki musiały być przetworzone tak, by nieprędko się zepsuły, dla ochrony owijano też poszczególne składniki w liście lub prasowane wodorosty. Czasem trafiało się coś słodkiego.

Źródło: http://www.kantanda.pl i Drunk Otaku Inn 9

Kilka zdjęć obentou:




Co myślicie o obentou? Chcielibyście nosić ze sobą takie śniadania? A może wam się nie podobają?

Gdybym dostawała do szkoły takie śniadania to po miesiącu nie dopięłabym się w żadne spodnie :P